пафранці́ць, ‑нчу, ‑нціш, ‑нціць; зак.
Разм. Франціць некаторы час. Думалася — вырасце Люся, хай пафранціць у добрым вышытым плацці. Кудраўцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)