падзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Тое, што і падзець, толькі пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)