падзакусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., чаго і без дап.
Разм. Паесці крыху, перакусіць. Прыехаў я позна ўвечары. Троху падзакусіў хлеба з салам, што прывёз з вёскі, і зараз лёг спаць.Гарэцкі.Сцёпка падзакусіў, распытаўся аб вясковых навінах.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)