падме́н, ‑у, м.

Тое, што і падмена. Цяпер, на падмен бацьку і дзядзьку, я чытаю ўголас дома і на вячорках, моладзі і мужчынам. Брыль. Запелі над вёскаю новаю Піянеры — падмен камсамолу. Трус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)