пачака́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Тое, чаго чакаюць (звычайна доўга). Смоўж паўзе — пачаканку вязе. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)