пабры́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Брыкаць час ад часу. Хлопчык мукае, як карова, пабрыквае вакол цялушкі. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)