ордэн 1, ‑а,
Знак узнагароды розных ступеняў і назваў за ваенныя або грамадзянскія заслугі.
[Ад лац. ordo (ordinis) — рад, разрад.]
ордэн 2, ‑а,
Манаскае або рыцарска-манаскае таварыства каталіцкай царквы з пэўным статутам.
[Ад лац. ordo (ordinis) — рад, разрад.]
ордэн 3, ‑а,
Тое, што і ордэр 2.
[Ад лац. ordo (ordinis) — рад, разрад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)