ніо́бій, ‑ю,
Пластычны тугаплаўкі метал шаравата-белага колеру, які належыць да рэдкіх элементаў; ужываецца ў ракетабудаванні, авіяцыйнай і касмічнай тэхніцы, радыётэхніцы і інш.
[Лац. niomium.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)