нікаці́н, ‑у,
Наркатычнае рэчыва, якое маецца ў тытуні.
[Фр. nicotine. Ад імя французскага дыпламата XVI ст. Nicot, які ўпершыню прывёз тытунь у Францыю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нікаці́н, ‑у,
Наркатычнае рэчыва, якое маецца ў тытуні.
[Фр. nicotine. Ад імя французскага дыпламата XVI ст. Nicot, які ўпершыню прывёз тытунь у Францыю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)