неверае́мны, ‑ая, ‑ае.
Уст. Неверагодны. Цішыня невераемная. Ні гуку, ні шолаху, як у казачным царстве, у краіне вечнага змроку. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)