неўгрунтаванасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пеўгрунтаванага; неабгрунтаванасць. Неўгрунтаванасць думак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)