непарушнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць непарушнага. Непарушнасць граніц. ▪ Раніцай пасля доўгай ночы.. [пейзаж] радаваў спакоем, непарушнасцю. Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)