некампле́ктны, ‑ая, ‑ае.
Які не ўтварае поўнага камплекта; які вырабляецца ў няпэўным камплекце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
некампле́ктны, ‑ая, ‑ае.
Які не ўтварае поўнага камплекта; які вырабляецца ў няпэўным камплекце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)