недаўгаве́чны, ‑ая, ‑ае.

Няздольны жыць, існаваць на працягу доўгага часу. Недаўгавечнае дрэва. Недаўгавечная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)