Verbum

недамо́ўка, ‑і, ДМ ‑моўцы; Р мн. ‑мовак; ж.

Тое, што і недагаворанасць. [Туравец] стараўся нічога не ўтойваць ад Марыі Андрэеўны, не пакідаць недамовак, бо хацеў быць перад ёю чэсным і праўдзівым. Мележ.