Verbum

недака́заны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад недаказаць.

2. у знач. прым. Не выказаны да канца, поўнасцю; недагавораны. Недаказаныя словы.

3. у знач. прым. Не пацверджаны грунтоўнымі доказамі. Недаказанае абвінавачанне.