неаспрэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які не выклікае пярэчанняў; бясспрэчны, відавочны. Жыццё пацвердзіла найвялікшую, магутную сілу новага, сацыялістычнага ладу, яго неаспрэчныя перавагі перад капіталістычным ладам. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)