неандэрта́лец, ‑льца,
Від выкапнёвага чалавека, які жыў 200–35 тысяч гадоў таму назад у Еўропе, Азіі і Афрыцы.
[Ад назвы даліны Neandertal каля Дзюсельдорфа, дзе ў 1856 г. былі ўпершыню знойдзены часткі шкілета гэтага чалавека.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)