неаднаста́йны, ‑ая, ‑ае.

Не аднолькавы з чым‑н., не падобны на іншых; неаднародны. Палосы неаднастайныя: адны цёмныя, другія святлейшыя, ёсць і зусім светлыя. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)