неахво́чы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які не мае жадання рабіць што‑н., не выказвае ахвоты да чаго‑н. Неахвочы да вучобы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)