назубі́ць, ‑зублю, ‑зубіш, ‑зубіць; зак., што і чаго.
Спец. Навастрыць, наразаючы або насякаючы зубцы. Натачы, кавалёк, Вострым-востра сярпок, Адпусці, назубі, загартуй. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)