навальні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да навальніцы (у 1 знач.). Навальнічны дождж. □ З захаду, насустрач паслабеўшаму ветру, паволі пасоўваліся навальнічныя хмары, засланяючы сонца. Гурскі. // З частымі навальніцамі. Навальнічнае лета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)