навалачы́ць, ‑лачу, ‑лочыш, ‑лочыць; зак., каго і чаго.
Разм. Тое, што і навалачы (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)