натрубі́цца, ‑трублюся, ‑трубішся, ‑трубіцца; зак.

Разм.

1. Патрубіць многа, уволю. Натрубіўся за дзень, аж у галаве звініць.

2. Груб. Наесціся, напхацца. Натрубіцца кашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)