натрапа́цца, ‑траплюся, ‑трэплешся, ‑трэплецца; зак.
1. Разм. Патрапаць многа, доўга; трэплючы што‑н., наравіцца. Натрапацца за дзень у сушні.
2. перан. Разм. Нагаварыцца ўволю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)