настро́йка, ‑і, ДМ ‑стройцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. настроіць (у 1, 2 знач.).

2. Механізм, які прызначаны для настройвання машын, апаратаў, прылад. Майбарада спыніўся каля .. [радыёпрыёмніка], пяшчотна пакратаў бліскучыя ручкі рэгулятараў настройкі, уздыхнуў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)