наро́схліст, прысл.

Разм.

1. На ўсю шыр, насцеж. Праз адчыненыя наросхліст дзверы прарэзліва дзьмуў .. вецер. Шынклер.

2. Тое, што і наросхрыст. З вялікаю павагай глядзеў я на чалавека ў даўгім кажуху наросхліст. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)