нараста́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад нарастаць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які робіцца мацнейшым, гучнейшым. Нарастаючыя гукі. □ Кроў пульсавала выразней, з нарастаючымі ўдарамі. М. Ткачоў.

3. Дзеепрысл. незак. ад нарастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)