нараскіда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Раскідаць, рассыпаць па паверхні, у многіх месцах.
2. Разбурыць, разваліць вялікую колькасць чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нараскіда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Раскідаць, рассыпаць па паверхні, у многіх месцах.
2. Разбурыць, разваліць вялікую колькасць чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)