1. Коса ў адносінах да чаго‑н. Дзверы пайшлі наперакос.
2.перан. Не так, як трэба, як заўсёды. Прыгожа і ў дастатку жыў Глінчакоў. А пасля вайны ўсё пайшло ў яго неяк наперакос.Ракітны.Дзяўчына была сумная, думала аб тым, што яе жыццё пайшло наперакос.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)