напе́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
1. Разм. Узбіць пенай. Напеніць мыла для галення.
2. Уст. Напоўніць пеністай вадкасцю. Напеніць куфель піва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)