напятля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.
Разм. Пятляючы, прабегчы сваім цячэннем якую‑н. адлегласць. Рэчка напятляла вёрст семдзесят. // Бегаючы, нарабіць слядоў у выглядзе петляў. Зайцы напятлялі слядоў на снезе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)