Разм. Нарваць без разбору, псуючы і спусташаючы. Зглуміў [Юрась] націну ўсю на градках, Гуркоў мо’ з пуд налаташыў.Маеўскі.// Нарваць чаго‑н. захватамі. Налаташыць гароху. Налаташыць націння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)