нагру́днік, ‑а,
1. Кароткі фартух або частка фартуха, якія носяць на грудзях пры рабоце, ежы.
2. Частка конскай збруі, якую надзяваюць на грудзі каня.
3. Частка сярэдневяковых даспехаў у выглядзе шчытна або панцыра, які засцерагаў грудзі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)