нагла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.
1. што. Выгладзіць добра, акуратна. Пагладзіць спадніцу.
2. чаго. Выгладзіць у нейкай колькасці. Пагладзіць бялізны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)