надрэ́чча, ‑а, н.

Мясцовасць, якая прылягае да берагоў ракі. З надрэчча цягне сіняй прахалодаю. Макаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)