надба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
Разм. Прыдбаць вялікую колькасць чаго‑н. Надбаць дабра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)