начле́жнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Спыняцца дзе‑н. на начлег, начаваць.

2. Пасці коней ноччу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)