набі́ўка, ‑і, ДМ ‑біўцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. набіць (у 3, 4, 8 і 9 знач.).
2. Матэрыял, якім набіта што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)