наадпачыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Добра адпачыць. Старая ішла ўгору поруч з.. [Зыбіным], і калі сын запытаўся, ці не спыніцца, перадыхнуць, адказала, што і так — у цягніку — наадпачывалася добра. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)