мушке́т, ‑а, М ‑кеце, м.

Старажытнае буйнакалібернае ружжо з кнотам для запальвання пораху.

[Фр. mousquet ад іт. moschetto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)