младаграматычны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з напрамкам у параўнальна-гістарычным мовазнаўстве апошняй чвэрці 19 ст., які выходзіў з суб’ектыўна-ідэалістычнага азначэння мовы як зменлівай псіхафізічнай дзейснасці індывіда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)