Verbum

міратво́рны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які нясе з сабой мір ​¹, цішыню, спакой. Зялёны прастор поўніўся аднастайным, як далёкая музыка, чмяліным гудам, але ў лузе панавала дзівосная міратворная цішыня. Ракітны.