металафо́н, ‑а,
Ударны музычны інструмент, які складаецца з металічных пласцінак, падабраных па гучанню ў адпаведным парадку.
[Ад грэч. metallon — метал і phōnē — гук.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
металафо́н, ‑а,
Ударны музычны інструмент, які складаецца з металічных пласцінак, падабраных па гучанню ў адпаведным парадку.
[Ад грэч. metallon — метал і phōnē — гук.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)