маршча́к, ‑а, м.
Разм. Тое, што і маршчына. Гусіныя лапкі маршчакоў ад вачэй пацягнуліся на скроні. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)