мардві́ны, ‑аў; адз. мардвін, ‑а, м.; мардвінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. мардвінкі, ‑нак; ж.
Тое, што і мардва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)