манты́са, ‑ы, ж.

У матэматыцы — дробавая чаcтка дзесяцічнага лагарыфма.

[Лац. mantissa — прыбаўка, дабаўленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)