мана́шак, ‑шка, м.
Разм. Тое, што і манах. [Бабка:] — Гляджу я на вас і дзіўлюся: сядзіць сабе, як той манашак, і ўсё ў гэтыя кніжкі пазірае. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)