магніт, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Цела, якое мае ўласцівасць прыцягваць да сябе жалезныя, стальныя або адштурхоўваць некаторыя іншыя прадметы.
2. ‑у;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магніт, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Цела, якое мае ўласцівасць прыцягваць да сябе жалезныя, стальныя або адштурхоўваць некаторыя іншыя прадметы.
2. ‑у;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)