магі́льшчык, ‑а, м.
1. Рабочы, які капае магілу.
2. перан. Той, хто нясе пагібель каму‑, чаму‑н. Пралетарыят — магільшчык капіталізму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)